Φωτολάμπουσα ονομάστηκε, γιατί η Παναγία αυτή είχε τη δυνατότητα να θεραπεύει, τις οποιεσδήποτε παθήσεις στα μάτια, αλλά και να αποκαθιστά το φως σ’ αυτόν που το έχασε.

Το ξωκλησάκι κτίστηκε τον 18ο αιώνα περίπου, και βρίσκεται στην πλαγιά ενός βουνού, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου, βόρεια του χωριού.

Με το πέρασμα των χρόνων όμως, κατέστη ετοιμόρροπο και η κοινότητα έκανε ότι ήταν δυνατό για την ανακαίνισή του. Το 1985 μέχρι και το 1987 το ξωκλησάκι ανακαινίσθηκε και μάλιστα προεκτάθηκε. Έχει την άνεση να φιλοξενήσει μέχρι και 400 πιστούς. Είναι βασιλικού ρυθμού, με ξύλινη στέγη. Είναι πετρόκτιστο και από μακριά το εξωτερικό του άσπρισμα, λάμπει σαν αστέρι στην πλαγιά του βουνού. Ο περίβολος είναι άνετος και το πάτωμά του τσιμεντένιο. Είναι φραγμένο από κτιστό τοίχο, που στο εσωτερικό του, έχουν φτιάξει με τέτοιο ενσωματωμένο τρόπο και πεζούλι (καθίσματα). Έχουν τοποθετήσει επίσης κεραμικό μάρμαρο στο πεζούλι, έτσι για να είναι και πιο άνετα τα καθίσματα για τους πιστούς. Το καμπαναριό του ναού, είναι ψηλό, κτιστό, καμαρωτό. 
Στο εσωτερικό του ναού, με την ευκαιρία της ανακαίνισης και έπειτα από δωρεά, τοιχογραφήθηκε στο ιερό, η Παναγία η Πλατυτέρα. Το τέμπλο αντικαταστάθηκε με το παλαιό, το οποίο είναι ξύλινο και σκαλιστό και διαθέτει δύο πύλες. Το μοναδικό ψαλτήρι που υπάρχει, είναι ξύλινο, απλού τύπου κατασκευασμένο. Είναι επίπεδη εκκλησούλα στο εσωτερικό της και δεν διαθέτει γυναικωνίτη.

Το ξωκλησάκι της Παναγίας Φωτολάμπουσας, λειτουργεί τρεις φορές τον χρόνο. Στις 21 Νοεμβρίου, που είναι και το εγκαίνιό της , στις 15 Αυγούστου, που είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου και την Παρασκευή της Διακαινησίμου.