Η κοινότητα της Λετύμπου βρίσκεται στην επαρχία Πάφου, στη γεωγραφική περιφέρεια των αμπελοχωριών, γύρω στα 14,5 χμ. βορειοανατολικά της πόλης της Πάφου.

Η Λετύμπου είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 380 μέτρων. Το λοφώδες τοπίο του χωριού, είναι διαμελισμένο από το ποτάμιο δίκτυο, του ποταμού της Έζουσας.

Η κοινότητα δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση, γύρω στα 620 χιλιοστόμετρα και στην περιοχή της καλλιεργούνται τα αμπέλια (οινοποιήσιμες ποικιλίες), τα εσπεριδοειδή, οι αμυγδαλιές, τα φρουτόδεντρα (μηλιές, αχλαδιές, χρυσομηλιές και ροδακινιές), οι ελιές, οι χαρουπιές, τα σιτηρά, τα νομευτικά φυτά, ο καπνός και λίγα λαχανικά.

Από συγκοινωνιακής απόψεως, η Λετύμπου, συνδέεται στα ανατολικά με το χωριό Κούρδακα (γύρω στα 3,5 χμ.), στα νοτιοανατολικά με το χωριό Πιτταργού (γύρω στα 3 χμ.) και στα νοτιοδυτικά με το χωριό Καλλέπεια (γύρω στα 2 χμ.).

Το χωριό γνώρισε αρκετές πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Το 1881 οι κάτοικοί του ήσαν 360, αυξήθηκαν στους 398 το 1891, στους 405 το 1901, στους 467 το 1911, μειώθηκαν στους 466 το 1921 και στους 439 το 1931. Το 1946 οι κάτοικοί του, αυξήθηκαν στους 699, στους 741 το 1960, αλλά μειώθηκαν στους 329 το 1973, στους 694 το 1976 και στους 567 το 1982. Στην τελευταία απογραφή που έγινε το 2001 οι κάτοικοι της κοινότητας ήταν 277.

Το χωριό υπήρχε με την ίδια ονομασία κατά την περίοδο της φραγκοκρατίας , οπότε κατά τον ντε Μας Λατρί, αποτελούσε τμήμα του διαμερίσματος της Χρυσοχούς, μαζί με τα χωριά Έμπα και Λέμπα και άλλα. Ο ίδιος συγγραφέας σημειώνει το χωριό ως Letimbou .

Το χωριό φαίνεται όμως να είναι αρχαιότερο της περιόδου της φραγκοκρατίας και προφανώς υπήρχε από τα προγενέστερα Βυζαντινά χρόνια, αφού η αρχική ονομασία του είναι ελληνική, (προέρχεται από τη λέξη τύμβος = μεγαλόπρεπος τάφος).

Στην περιοχή του χωριού, υπάρχει η εκκλησία της Παναγίας Φωτολαμπούσης, η εκκλησία του Αγίου Θεοδώρου, καθώς επίσης και η εκκλησία του Αγίου Κηρύκου και Ιουλίττης. Ο Gunnis αναφέρει και τέσσερα άλλα ξωκλήσια γύρω από το χωριό. Όμως άλλες πηγές αναφέρουν ότι η Λετύμπου είναι γνωστότατη σ' όλη την περιοχή για τις εκκλησίες της.

Ο μεγάλος αριθμός εκκλησιών στην περιοχή, ίσως να σημαίνει ότι το χωριό ήταν πολύ μεγαλύτερο κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια.

Το 1880 λειτούργησε στην περιοχή, λατομείο ασβεστολιθικών πετρωμάτων. Πρόσφατα λειτούργησε λατομείο γύψου.